24 Kasım 2009 Salı

2012'ye kadar yolumuz var

Felaket filmlerinin bir tutkunu olarak fragramanlarına hayran kaldığım 2012'nin vizyona girmesini iple çektim.Gösterime girer girmez şirincik arkadaşım çikolata kahvem ile birlikte perdeyi en iyi gören koltuklarda yerimizi almıştık bile.


Açıkçası görsel efektler olarak muhteşem olan film,konusundaki bütünsüzlük ve kahramanların sanki insan üstü varlıklarmış gibi her ortamdan kurtulmasıyla birleşince mayhoş bir tad bıraktı üzerimizde.Sinemadan çıkar çıkmaz guruldayan karınlarımızı doyurmak için gittiğimiz cafede filmin uzun sürdüğünden dem vurunca, çikalata kahvemin "Dünyanın sonunu seyrettik kısa sürecek hali yoktu ya" şeklindeki yanıtı filmin üzerimizde bıraktığı etkiyi en iyi anlatan cümle oldu :)


Filmin en etkiliyici sahnelerinden biri,Asya dağlarındaki gemilere helikopterle taşınan hayvanların görüntüsü ve dev dalgalar (Nuh'un gemisine gönderme ) ve ailenin bir arada olduğu her yerin bir ev bir yuva olduğunun altının çizilmesiydi (Fena da değilmiş hani :)


Bence son yıllarda çekilen en iyi felaket filmlerinden biri yine bu yıl gösterime giren Knowing (Kehanet) filmiydi.Oldukça etkilendiğim böylesi bir film ardından 2012 az önce belirttiğim gibi bir etki bıraksada kimsenin sözünü dinlemeyip seyretmenizi tavsiye eder,yaşadığınız her dakikanın keyfini çıkartmanızı dilerim :)

Hiç yorum yok: